அகாலத் தீண்டல்

எங்கோ ஒரு தீண்டலில் விழித்துக்கொள்கிறேன்
இரவை குழிக்குள் தள்ளிவிட்டு
இன்பத்தை நிரப்பிக்கொள்கிறேன்
இன்பமும் தீண்டலும்
தேடவியலா ஒரு முடிவிலியாக
கண்கள் கணம் தாங்க இயலாமல்
இரண்டையும் அகால குழிக்குள்
தள்ளி மண் அள்ளி பூமிக்குள் புதைத்தது
ஏதும் இல்லா தத்துவார்த்தியாக அலைந்தேன்
இரண்டு நாள் பொறுத்து அங்கு ஒரு பூ முளைத்தது
நான் தீண்டலின் பிள்ளை என பிரமாண்டமாய் சிரித்துக்கொண்டது